O kuchni z uczuciem : Tokaido, czyli trakt po magicznej Japonii

Tokaido, czyli trakt po magicznej Japonii

Gra autorstwa Antoine Bauza

Oprawa graficzna Xavier Gueniffey Durin - Najade

Polski wydawca: Hobbity.eu

„Tokaido” to przykład ciekawej gry familijnej osadzonej w klimacie dalekiej Japonii o naprawdę wyjątkowej oprawie graficznej nawiązującej do japońskiej sztuki.

Rozgrywka odzwierciedla pieszą wędrówkę od dwóch do pięciu podróżników po słynnej drodze Tokaido, która prowadzi z Kioto do Edo.

Droga Tokaido ma długość aż 500 km i jest podzielona na 53 odcinki (droga na planszy też ma 53 pola) Opisana podróż w XVII wieku zajmowała około dwóch tygodni.

Gracze wcielają się we wspomnianych podróżników chcących zwiedzić jak najwięcej atrakcji położonych przy drodze zanim dotrą do Edo.

W trakcie tej podróży gracze mogą odwiedzić znajdujące się po drodze wioski, świątynie czy farmy, ale również odpoczywać w gorących źródłach lub starać się uwiecznić otaczające ich piękno natury za pomocą malowania panoram. Spotkają też po drodze innych podróżników, którzy mogą okazać się bardzo pomocni w wędrówce.

Tokaido jest grą o unikalnej oprawie graficznej wprowadzającej nas w klimat dawnej Japonii.

Ilustracje są piękne, a rozłożona mapa z pionkami i kartami prezentuje się świetnie na stole.

Zasady gry są proste i każdy szybko je zrozumie.

Na początku gry każdy z graczy losuje dwie karty podróżników z jedenastu dostępnych i z tych dwóch wylosowanych wybiera jedną.

Każdy gracz zaczyna grę z inna ilością monet i posiada różne zdolności, które mogą nam ułatwić drogę (np. Kinko-ronin płaci za karty posiłków płaci jedną monetę, a posiłki kosztujące jedną monetę są dla niego darmowe).

W grze monety pełnią ważną role tak jak w życiu, bo za nie możemy kupić posiłki w gospodach, pamiątki w wioskach i złożyć je jako datki w świątyniach.

W Tokaido gracze mogą ruszać się po drodze tylko do przodu i obowiązuje zasada, że pierwszy rusza się ostatni . Po ruchu na nowym polu od razu wykonuje wszystkie działania z nim związane (np. stając na farmie pobiera trzy monety). W takcie podróży może się zdarzyć, że gracz zajmujący ostatnie miejsce wykona parę ruchów ma to miejsce, kiedy gracze nie poruszają się w zwartej grupie. Podczas ruchu możliwa jest negatywna interakcja w postaci zablokowania własnym podróżnikiem danego pola, które mogło by przynieść korzyści naszemu konkurentowi do tytułu najlepszego tuyrysty;)

Zwycięstwo w grze zapewnia posiadanie największej ilość punktów na koniec gry, a te zdobywa się korzystając z atrakcji po drodze. Punkty w grze są przyznawane od razu lub na koniec gry po zajęciu danego pola:

1. Wioska to szansa kupowania pamiątek – najlepiej różnych, bo to przynosi więcej punktów

2. Farma to szansa na podreperowanie finansów – daje trzy monety

3. Panorama gracze mają szansę zbierać części trzech obrazów – najwięcej punktów da 5-częściowy

4. Gorące źródła to możliwość zebrania punktów za relaksującą kąpiel

5. Świątynia to decyzja o przekazaniu datku na na nią.

6. Spotkania to możliwość poznania innych ciekawych podróżników, którzy mogą nam pomóc np. w zbieraniu pamiątek, monet czy punktów.

7. Gospody to cztery specjalne miejsca w którym wszyscy gracze kupują karty posiłku – można nie kupić ale to pozbawia nas 6 punktów.

Na koniec gry gracze otrzymują dodatkowe punkty za zdobycie czterech osiągnięć:

1. Smakosz za zdobycie najdroższego zestawu posiłków w gospodach

2. Kuracjusz za odwiedzenie największej ilości gorących źródeł

3. Gaduła za największą ilość zebranych kart innych podróżników ze spotkań

4. Kolekcjoner za największą ilość kupionych kart pamiątek

Dodatkowe punkty przy końcowej punktacji zapewnia hojność w świątyniach.

Wygrywa ten gracz, który w sumie zdobędzie najwięcej punktów.

Gra nie jest skomplikowana i świetnie nadaje do przyjemnej rozgrywki w gronie rodzinnym.

Dzięki pięknym ilustracjom i prostocie zasad jest atrakcyjna dla osób zwykle stroniących od gier planszowych.

Oferuje ciekawe dodatkowe warianty bardzo podoba mi się przygotowanie czy droga powrotna.

Podsumowując „Tokaido” to gra rodzinna w klimacie Japonii, czyli piękna podróż po dalekiej Japonii przeniesiona na planszę.

Rozgrywka jest przyjemna i dostarcza dużo pozytywnych emocji, a gra cieszy oko.

Beata czyli Mama – Gra z pięknymi ilustracjami i solidnie wykonana. Bardzo proste zasady gry. Ciekawa podróż po mapie Japonii. Gra jedna z moich ulubionych.

Graliśmy wspólnie z naszą przyjaciółką Japonką, która również była zachwycona grą. Wspaniała zabawa i mile spędzony czas. Polecam!

Maciek czyli 16-letni syn – Gra zbyt nudna dla mnie. Mało się dzieje na planszy. W zasadzie gra polega na przejściu przez jak największą ilość pól, aby wygrać. Na plus gra kolorowa, ładna i przyciąga wzrok.

Na Plus

· Gra familijna o podróżowaniu po Japonii

· Przyjemna rozgrywka to jakby wakacje zwiedzanie odpoczynek i jedzenie J

· W grze jest możliwa negatywna interakcja – silniejsza w grze dwuosobowej

· Proste zasady to mała bariera wejścia – gra dla początkujących

· Gra nadaje się do zachęcenia nowych osób do gier planszowych

· Gra wywołuje dużo pozytywnych emocji – cieszy oko

· Duża frajda z gry i znakomita regrywalność

· Stylowe białe pudełko gry

· Solidne wykonanie

Na Minus

· Gra nie koniecznie musi porywać swoją tematyką